Hoalañ ec’h ene

En un enezenn e-kichen Java, er c’hevandir aziat, ez eus ur meuriad diorbid ha paour gant kustumoù dreistordinal. Bemdez evit tarzh-an-deiz e ya paotred ha merc’hed da gutuilh bleunioù hollgaer. Gwiskañ a reont anezho evel bravigoù. Fellout a ra dezho hoalañ oc’h ene gant ar bleunioù-se evit ma chomont gant o c’horfoù.
N’eo ket fall ar boaz-se ! Me a gav din, e vefe un dra d’ober du-mañ ivez. Sur a-walc’h, n’eus ket aon ebet ganimp da goll hon ene. Met goût a reomp mat pegen ziaes eo evit meur a hini d’en em garout. En ur gemer an amzer evit en em fichañ gant traoù brav e teskomp pegen brav hag hegarat omp-ni.
Un doare da hoalañ ma-unañ ha d’adsevel ar peoc’h ganin-me. Un doare da zizoleiñ levenez ar vuhez, priz pep devezh… Ur furnez da vat, n’eo ket ?