An dourgi

An dourgi eo ma zotem skout. Setu perak e plij din al loen-se ! Dourgon zo hag a vev e-barzh ar mor, re all a vev e-barzh ar stêrioù. Barrek-kenañ int war an neuñviñ. Gwelet em eus unan o neuñviñ war e gein en ur zebriñ un istrenn. Lakaet en doa ur maen plaen war e gof hag an istrenn warnañ. En ur flodañ e oa o stekiñ ouzh an istrenn gant un eil maen evit terriñ anezhi. Pebezh ijin ! Ha pegen ampart e oa al loenig-mañ ! Ma vez muzuliet ar speredegezh dre ar varregezh da implij binvioù, e vez neuze an dourgi ul loen gwall speredek hag a oar implij daou venveg a-stroll evit digeriñ un istrenn. Ar paour-kaezh loen en deus ur feur brav o sachañ evezh ar chaseourien siwazh… N’eus ket ken kalz a zourgon en hor gwazhioù evit an deizioù.