Klañv c’hoazh !

Klañv on abaoe ur mizvezh. Tanijenn ar sinus ’m eus, droug sinus hervez ar geriadur. Torr-penn eo. Kavout a ra din evel ma vefe leuniet ma fenn gant stoub pe gant koton. Diaes eo labourat e-giz-se !

Bet on e ti ar medisin ur wech, hag ur wech all goude div sizhunvezh. Bewech en deus roet din louzoù da gemer. Evit ar wech-mañ eo ret din kemer un antibiotik kreñv-tre. Lennet ’m eus an notennig a ya gant ar voest. Efedoù da c’hoarvezout : droug stir (da laret eo “ tendinite ”), sav-kalon, foerell, h. a. !

Kalon vat, ma faotr ! Emaout o vont da barañ… emichañs !

En tren

En-dro d’am blog ! Pelloc’h eget ur bloavezh n’em eus ket skrivet warnañ. Adkavout a ran anezhañ gant doujañs un tammig. Ne oan ket evit lakaat anezhañ didu, dilezet, emzivat. Skiant am boa da zilezel ar yezh war un dro gantañ. N’eus ket anv !

Tremen a ran ur sizhunvezh e Belgia. Bemdez ez on gant an tren eus Rixensart da Louvain-an-Nevez evit ar beure, hag en-dro da Rixensart e fin an devezh. Labourat a ran e levraoueg ar skol-veur. Ur vuhez kompez, enoeüs zoken. Plijout a ra din memestra ar vuhez louet-mañ, ha n’eus ket traoù dibar enni. Traoùigoù fentus a zeu da vezañ a-bouez : ur plac’h o vousc’hoarzhin en ur bignat d’ar c’hombod (hag uhel e zerezioù !), ur paotr o venel kousket a-benn pemp munutenn goude ma eo loc’het an tren. War ribl an hent eo strewet gouleier-tremen kozh kouezhet abaoe meur a vloaz. N’eo ket brav, sur a-walc’h. Em soñj avat int henvel ouzh ar c’hrizennoù war dremm un den kozh. Kaer a gavan anezho.

Ar c’hleñved Alzheimer

Ur pennad ’m eus kavet er gazetenn “ Le Monde 2 ” diwar-benn ar c’hleñved Alzheimer, gant un atersadenn fromus eus ur gleñvouriez, Claude hec’h anv, en deus savet ur blog evit kontañ he buhez.

Setu komzoù tennet eus hec’h atersadenn…

En em santout a ran evel un den “ skignet &rdquo, a-stlabez.

Mont a ra kuit ma spered troc’h-didroc’h.

N’on ket evit ober lamaduroù. Ne ran ket nemet sammadurioù. Marteze rak ne fell ket din ken e vo dilamet un dra bennak diganin. Bevañ a ran evel ma vijen en ur wezenn e vije torret he skourroù a-vuzul ma’z an a-raok enni.

Ha d’he div verc’h e lavar :

Marteze e vo un deiz ma n’anavezin ket ken ac’hanoc’h. Un dra zo sur avat : en em santout a rin brav ganeoc’h bepred. Chom a ray ar garantez, ar garantez rik-ha-rik. Neuze, perak bezañ trist ? Ma reot strivioù evit chom joaius ha laouen, daoust ar glac’har, e vo mat deomp a-gevret.

Gounit hon hêrezh

“Was du ererbt von deinen Vätern hast,
erwirb es, um es zu besitzen.”

Johann Wolfgang von Goethe, Faust kentañ.

“An hêrezh ho peus degemeret diouzh ho tud,
gounezit anezhi evit he ferc’hennañ.”

Bamet on bet gant ar frazenn-mañ en ur lenn anezhi war moger un ti e Lusern e bro Suis. Staget am boa diouzhtu al lavar gant Goethe da stad ar yezh e Breizh. Petra o deus graet ar Vretoned eus o yezh, da lavaret eo eus o hêrezh ?

Ma familh a zo eus Kistreberzh moarvat. Met ganet on bet e-kichen Pariz, n’on ket ur Breizhad gwir neuze. Koulskoude aet on da vezañ unan en ur zeskiñ ar yezh. Adkavet am eus ma hêrezh gant ma strivoù. N’anavezan ket mat nag ar vro, nag he giz, nag he sevenadur, nag hec’h hengounioù. N’on ket evit kontañ eñvorioù eus an amzer tremenet e Breizh. Klasket em eus avat piaouañ un tamm eus Breizh war-bouez ar yezh.

Souezhet on bet da vat pa em eus dizoloet Bretoned oc’h ober goap ouzhin rak deskiñ a ran o yezh ha n’anavezont ket anezhi o-unan. Da betra e servijo dit ? Un dra e maez ar c’hiz eo ar yezh. Un dra kozh ha ret eo ankounac’haat anezhi.

O hêrezh eo ar yezh koulskoude. Ne vo ket kollet gant an holl. Gounit a raimp anezhi evit he ferc’hennañ.