Ur bedenn

Пока Земля еще вертится, пока еще ярок свет,
Господи, дай же ты каждому, чего у него нет:
мудрому дай голову, трусливому дай коня,
дай счастливому денег… И не забудь про меня.

Пока Земля еще вертится — Господи, твоя власть!—
дай рвущемуся к власти навластвоваться всласть,
дай передышку щедрому, хоть до исхода дня.
Каину дай раскаяние… И не забудь про меня.

Я знаю: ты все умеешь, я верую в мудрость твою,
как верит солдат убитый, что он проживает в раю,
как верит каждое ухо тихим речам твоим,
как веруем и мы сами, не ведая, что творим!

Господи мой Боже, зеленоглазый мой!
Пока Земля еще вертится, и это ей странно самой,
пока ей еще хватает времени и огня,
дай же ты всем понемногу… И не забудь про меня.

Молитва, 1989, Boulat Okoudjava, 1924-1997.

E-pad e tro ar bed c’hoazh, e-pad e lugern ar gouloù c’hoazh,
Aotrou, roit da bep hini kement a vank dezhañ :
d’an hini fur roit e benn, d’an hini aonik e gezeg,
d’an hini eürus gwenneien… ha n’am ankouait ket !

E-pad e tro ar bed c’hoazh — Aotrou, ho kalloud !
Roit d’an hini a zo o kregiñ er galloud an trec’h war ar galloud,
d’an hini brokus un ehan betek tarzh an deiz da nebeutañ,
da Gaïn roit ar morc’hedoù… ha n’am ankouait ket !

Gouzout a ran : pep tra a zo en ho talc’h, krediñ a ran en ho furnez
evel ma kred ar soudard lazhet e treuzvevo er baradoz,
evel ma kred pep divskouarn en ho komzoù c’hwek,
evel ma kredomp hon-unan ha n’anavezomp ket hon ober.

Aotrou ma Doue, gwer ho taoulagad evidon,
e-pad e tro ar bed c’hoazh, ha pegen iskis eo evitañ e-unan !
ha trawalc’h eo an amzer hag an tan evitañ,
roit da bep hini un tammig… ha n’am ankouait ket !

Yaouankiz

(Diwar ur werz gant Li Bai.)

E kreiz al lenn bihan
ez eus un hañvdi eus porselen
gwer ha gwenn.

Evel kein un tiger
e kromm ur pont eus mein-jad
war-zu an hañvdi.

En o c’hoazez er gêr, mignoned
gwisket brav, oc’h evañ hag o varvailhat.
Meur a hini o skrivañ gwerzioù.

O milginoù seiz troñset a-dreñv,
o zogoù gwintet laouen
betek ar chouk.

War c’horre sioul al lenn bihan
e vez gwelet marvailhoù
e melezour an dour.

Heñvel ouzh ul loargresk
e lugern ar pont, bolz war an tu gin.
Mignoned wisket brav oc’h evañ hag o varvailhat.

An holl en o sav war o fenn
en hañvdi eus porselen
gwer ha gwenn.

Dallidigezh hor buhez

Bezañ ur c’hristen n’eo ket aes. Gouzout a reomp mat se ! War hent hor buhez hon eus en em zizoloet e hentoù-dall. A wechoù e kave deomp e c’hallfemp displegañ ar feiz kristen hervez ur skeudenn ne oa ket dereat eviti avat.
Hon troioù-kaer a feiz hon eus pep hini, pe, kentoc’h, hor gwalldroioù. Bez’ ez eus deizioù ma sav ar gouloù o tiskuliañ hon hent-dall, o flatrañ ar gitaj hor boa gwisket evit hañvalout war ur c’hristen gwir.
Sur-mat ho peus graet an arnodenn-mañ : goude komzoù ur mignon, war lerc’h un darvoud bennak en hor buhez, e-pad un diviz, en ur lenn ar Bibl, en ur lidañ ur sakramant, pe simpl-ha-simpl e-pad ar bedenn, e vez dizoloet un darn eus hor buhez evel un dra flak ha bresk war un dro. Kavout a rae din e ouien pep tra diwar benn ar garantez ma’z on krog da zizoleiñ penaos e c’hallfe stummañ ma buhez. Kavout a rae din em boa dibabet an doare dereat da vont gant an arc’hant ma komprenan pegen bouzar on bet ouzh kalvadennoù ur mignon din. Kavout a rae din bezañ war lerc’h ar C’hrist ma oan o c’hengervel anezhañ.
Degouezhout a ra un dra vadinellus, un diskuliadur. Dizoleiñ a ran ma hent-dall. Hag un hent nevez-flamm a ya war wel d’am dallidigezh.
Evel-se e ya an den a feiz war-raok, eus e zallidigezh d’un diskuliadur. Setu penaos e tarev ar feiz, penaos e kresk ar vuhez speredel. An hent-mañ zo ret d’ar feiz a vez dalc’hmat keidet ha diazezet dreuzañ.